De romcom belooft dat liefde het antwoord is op alles. Dat je soulmate zomaar in je schoot kan vallen, met als enige voorwaarde een minimale emotionele (en soms uiterlijke) transformatie. Wat een belofte! Wat een vooruitzicht! Wat nou als we in onze samenleving de zoetsappigheid van de romantische komedie beschouwen als een radicaal potentieel? Als medicijn tegen de polarisatie? Wat als we ervoor kiezen te geloven in de alomvertegenwoordigheid van liefde en zo ons cynisme verzachten? Zou de wereld daar een betere plek van kunnen worden? 

In Life, Actually ontmoeten een man en een vrouw elkaar in de foyer na een romcom te hebben gezien. In een absurde dialoog over de romcom raken ze zelf verstrikt in het genre. Een romcom over een romcom na een romcom.