Onze vriendschap is een getuigenis van de bubbel waar we ons in bevinden — het experiment genaamd ‘Amerika’. We zijn niet bedoeld om vrienden te zijn, laat staan om elkaar te vinden en momenten in het leven te kiezen om met elkaar te delen. Onze praktijken reageren op hoe onze Voorouders en verwanten hier zijn gekomen — binnen deze omstandigheden is vervolgens kennis aan ons overgedragen — we hebben beiden ‘ja’ gezegd aan deze verantwoordelijkheden EN we ervaren plezier dit in elkaar te herkennen. — M. Carmen Lane

Voor de expositie ‘Two People Are A World’ nodigen kunstenaars M. Carmen Lane en Michael Rakowitz ons uit te kijken naar de kruisingen van culturen, generaties en land. De kunstenaars delen een vriendschap die jaren teruggaat en zowel hun privélevens als kunstenaarspraktijk heeft beïnvloed. Terwijl ze in het verleden hebben samengewerkt, is hun werk erg verschillend. In het plezier van het gesprek tussen hun verschillende ideeën raakten ze geïnspireerd deze dialoog te documenteren. Lane en Rakowitz stellen kunst gelijk aan het leven en beschouwen hun werken dan ook als voortdurend. Door een verbindingslijn van gesprekken nemen ze bezoekers bij de hand door hun individuele projecten, installaties en sculpturen, en schetsen zo een intiem verhaal over menselijk contact, zingeving en geleefde praktijk.

M. Carmen Lane and Michael Rakowitz zijn kunstenaars met allebei een eigen, verschillende praktijk. Lane’s werk omvat naast experimentele kunst ook educatie over diversiteit, Gestalt en systeempsychologie. Hier spelen de onderwerpen van voorouders, erfgoed en spiritualiteit een belangrijke rol, vaak resulterend in installaties, ceremoniële situaties en geluidswerk. In zijn sculpturen en ander beeldend werk kijkt Rakowitz naar vraagstukken omtrent kolonialisme, ontheemding en wat een culturele identiteit definiëert — van kranten, archeologische artefacten en industriële producten, tot kookrecepten. Zijn werken zijn vooral site-specific en betrekken mensen ook nog lang na de expositie. Ondanks dat ze beiden gewichtige kwesties behandelen, wijzen ze naar zaken die ons allen aangaan: Wat is een thuis? Wat is community? Waar kan men ‘zijn’?

Het contact tussen de twee kunstenaars is een goed voorbeeld van de kruisingen tussen de culturele en conceptuele kaders waar ze zich beiden toe verhouden in hun werk. De interactie tussen de twee vormt de rode draad voor de expositie ‘Two People Are A World’. Door middel van geluidsopnames lijkt de bezoeker een intiem gesprek binnen te vallen en wordt meegevoerd van project tot project, terwijl luchtige en serieuze gespreksonderwerpen elkaar afwisselen. De rol van de luisteraar wordt hier ambigu, of soms oncomfortabel. Waar de één zich innig en persoonlijk betrokken voelt bij de kunstenaars, voelt de ander zich wellicht een buitenstaander. De expositie geeft een specifieke impuls aan de artistieke projecten door de context van de voormalige Amerikaanse ambassade in de stad Den Haag, doordrenkt met impliciete verwijzingen naar machtsstructuren en imperialisme. Door lijnen te trekken tussen werelden en artistieke situaties die onlosmakelijk verbonden zijn, stellen Lane en Rakowitz een belangrijke opgave of beter gezegd, een uitnodiging aan de maatschappij voor het hervormen van bewustzijn en ruimte.

M. Carmen Lane is een two-spirit Afro- en inheems Amerikaanse beeldend- en geluidskunstenaar, schrijver en facilitator. Lane’s werk is gepresenteerd in FRONT International: Cleveland Triennial for Contemporary Art (2022/2018); Contemporary Arts Center, Cincinnati (2022); Brattleboro Museum & Art Center (2022); The Cleveland Museum of Art (2022); Riffe Gallery, Columbus (2021); EFA Project Space, New York (2019). Ze ontvingen een 2022 Artist Fellowship van Art Matters Foundation. Lane is oprichter van ATNSC: Center for Healing & Creative Leadership.

Michael Rakowitz is een Iraaks-Amerikaanse conceptuele kunstenaar en schrijver gevestigd in Chicago. Zijn werk is wereldwijd vertoond, bij onder andere Palais de Tokyo, Parijs (2020); Castello di Rivoli, Turijn (2019); MoMA, New York (2015); dOCUMENTA (13), Kassel (2012); Tate Modern, Londen (2010); de biënnale van Sydney (2008) en de biënnale van Sharjah (2007/2019/2023). Daarnaast kreeg hij de Fourth Plinth-commissie 2018—2020 toegewezen voor Londens Trafalgar Square. Rakowitz is ook hoogleraar Art Theory and Practice aan Northwestern University, Chicago.