Het tragische levensverhaal van de grote Georgische kunstenaar Niko Pirosmani, die in zijn kelder overleed, komt tot leven in dit poppentheater. Informatie over Niko Pirosmani werd verzameld na zijn dood. Dit betekent dat in het mythe-minnende Tbilisi niemand meer “ik wéét” kan zeggen over Niko Pirosmani. Dat is de reden dat, wanneer Georgiërs over Niko Pirosmani praten, we beginnen met “volgens de legende”.

Volgens de legende plaatste Pirosmani in 1905, toen hij verliefd, verschillende karren gevuld met rode rozen voor het hotel Margarita de Sevres die op dat moment op theatertour was. Volgens de legende schilderde Pirosmani veel, maar kochten mensen vaker reclamebanners bij hem. Net als de schilderijen van Pirosmani was de kleur van het stuk monochroom en saai. Net als zijn personages was de plaatsing van de poppen in het stuk meestal frontaal. Hun gezichten laten ook geen bepaalde stemming zien en ze laten genoeg ruimte om na te denken en te fantaseren.

Drie poppen en vier acteurs vertellen over het leven en het werk van Niko Pirosmani. Ze vertellen het met minimale tekst, met behulp van muziek en door de schilderijen van de kunstenaar te illustreren. De poppen die voor het stuk zijn gemaakt zijn innovatief en hun expressieve vermogens komen zo dicht mogelijk bij de mens. Het stuk Pirosmani heeft tot doel de specifieke artiest en Georgische cultuur onder de aandacht te brengen, evenals het poppentheater als kunstvorm. Het stuk is ter nagedachtenis van Pirosmani’s overlijden, wat dit jaar 100 jaar geleden is. 

Het gezelschap nodigt het publiek uit om na de voorstelling ‘backstage’ te kijken naar de poppen en productie.