Middels hun werk laten ze zien dat alles een construct is, en hoe dit met de mogelijkheden van hun medium op een speelse en kritische manier kan worden afgetast. Manuel Saiz vermomt zich in ‘Video Hacking’ (1999) als artistiek hacker die videobanden met filmklassiekers een nieuwe twist geeft. Ghita Skali zet een heel andere tool in om heersende wereldbeelden te bevragen. In haar video-essay ‘Does Elon Musk have a watering can?’ (2023) laat ze AI aan het woord over een gieter, en onthult een pijnlijk misverstand rondom dit alledaagse object. De kunstenaars in ‘Trick or Tree!’ richten zich op het omringende landschap. Dat is een andere eigenschap van videokunst: het stelt kunstenaars in staat hun blik op de (buiten)wereld in beeld te brengen. Soms alleen om de toeschouwer te betrekken in het verstrijken van de tijd – zoals een slapende Marina Abramovic in ‘Sleeping Under the Banyan Tree’ (2010) laat zien. Maar ook om heersende en vaak vastgeroeste (macht)structuren en systemen te bevragen en er zachtjes aan te morrelen.

Een belangrijk onderdeel van ‘Part Three of Many Parts’ is ook de Wikipedia-schrijfworkshop geïnitieerd door LI-MA. Het projectteam reist sinds 2021 door Nederland met een helder doel: het publiceren van 500 Wikipedia-artikelen over mediakunstenaars. Samen met musea, universiteiten en Wikimedia Nederland wordt er gezorgd voor extra zichtbaarheid en toegankelijkheid. Parallel aan de expositie zal de publieke Wikipedia-schrijfworkshop plaats vinden in de ruimte ‘Alphabetum’ van West.

Meer informatie over de zes kunstenaars vind je op de website van West Den Haag.