Na de succesvolle samenwerkingen met Sahand Sahebdivani, betreedt theatermaker en storyteller Raphael Rodan nu in zijn eentje het podium, met een voorstelling die dichter bij hem en zijn geschiedenis staat dan ooit. Een ongemakkelijke voorstelling waarin hij onderzoekt hoe verraad werkt, en waarin zijn Joodse afkomst en alles wat er met zijn familie gebeurde in de Tweede Wereldoorlog centraal staan. Een project dat gaat over de vraag of je aan je eigen geschiedenis kan ontsnappen.

Het verhaal

Raphael liet zich inspireren door een zwart-wit foto die hij toevallig onder ogen kreeg. “Ik herkende de straat: de foto is genomen vanaf de andere kant van de gracht waar ik nu woon. Hij is genomen in 1943. Er lopen kinderen in de rij, soldaten om hen heen. In de hoek, nauwelijks zichtbaar, schoppen enkele jongens gekleed in witte jassen een voordeur in. De voordeur waarachter ik nu leef.” Enkele weken later vond het bejaarde joodse echtpaar dat in het appartement woonde de dood, in concentratiekamp Sobibor. Niet veel later werd het appartement overgedragen aan een ander: de heer Jansen, de kapper van beneden. Als beloning na een stiekeme daad van verraad? Of was meneer Jansen een onschuldig slachtoffer van de situatie? Of werd hij gedwongen om deze keuze te maken om zijn dierbaren te beschermen?