Dat lichaam bevragen we.

We doorbreken haar.

We geven haar ruimte.

Hoe beweegt ze zich?

Wie is zij als niemand kijkt?

Wat blijft er over, als alles wat je denkt te moeten zijn, onzuiver is?

Ik ben een dik meisje is geen uitleg, geen pleidooi, geen slachtoffer verhaal. Het is een uitnodiging om je oordeel te bevragen. Een speelse voorstelling die laat zien hoe absurd het streven naar ‘dun’ eigenlijk is.