Een fotografisch project van Suzanne Schols, ooit zelf lobbyist en nu fotograaf, waarmee ze een blik achter de schermen van de Brusselse lobby-wereld biedt. Ze richtte haar camera specifiek op de klimaatlobby en klopte aan bij 122 organisaties die invloed proberen uit te oefenen op de Europese Green Deal waarvoor Frans Timmermans als Eurocommissaris de afgelopen jaren verantwoordelijk was. Schols fotografeerde op systematische wijze de ontvangstruimtes – de zogenaamde lobby – van de Brusselse kantoren.

De lobby

Lobby komt oorspornkelijk van het woord ‘lobia’ dat gang, portiek of hal betekent en in politieke zin oorspronkelijk verwees naar de ruimte in het Britse Lagerhuis waar het publiek met parlementsleden in gesprek kon gaan. De Amerikaanse president Ulysses S. Grant maakte het woord populair. Als hij in de lobby van het Willard Hotel in Washington, DC genoot van zijn sigaar en brandy, werd hij vaak omringd door mensen die invloed op zijn politiek probeerden uit te oefenen. Hij noemde hen ‘lobbyisten’.

Tegenwoordig wordt lobbyen vooral gezien als iets dat achter gesloten deuren plaatsvindt en juist voor het publiek verborgen blijft.

Project
Met het doel de zichtbaarheid en transparantie van de lobby-praktijken te vergroten, reisde Schols vele malen af naar de Europese hoofdstad om daar de ontvangstruimtes -de zogenaamde lobby- van organisaties die zich mengen in het vormgeven van het beleid van de Green Deal te fotograferen. Een beeld dat wordt bevestigd door het feit dat het voor Schols niet altijd eenvoudig was toestemming te krijgen om in de Brusselse kantoren van de lobbyorganisaties te fotograferen.