In een kleine gemeente in het groen wordt de rust ruw verstoord als de plaatselijke recreatieplas wordt aangewezen als bestemming voor klimaatneutrale waterwoningen. De drijvende woonwijk is ontwikkeld door de succesvolle tech-ondernemer Hugo (Joris Smit). Als tijdens een ‘keukentafelgesprek’ op het gemeentehuis blijkt dat de lokale bewoners, onder aanvoering van de flexwerkende kabelmonteur Ferry (Mark Rietman), niets moeten hebben van Hugo’s goede bedoelingen ontstaat een verbeten strijd om lands- en lijfsbehoud. Maar wanneer blijkt dat de levens van Hugo en Ferry méér met elkaar verbonden zijn dan ze allebei dachten, krijgt deze strijd een fatale wending.

Groeiende ongelijkheid

Laagland is op verzoek van regisseur Eric de Vroedt geschreven door Nathan Vecht (Onze straat, Het jaar van Fortuyn). Het verhaal gaat over de steeds hoger oplopende spanning tussen de anywheres en de somewheres: de hoogopgeleide kosmopolieten die zich overal thuis voelen versus de mensen die geworteld zijn in de lokale gemeenschap en de grond waarop ze wonen. Het centrale thema is de groeiende ongelijkheid in de samenleving. Onder het mom van innovatie en duurzaamheid belonen Hugo en zijn entourage zichzelf buitensporig. Maar Ferry en zijn entourage profiteren niet van de groeiende welvaart. Ferry’s smeulende woede wordt niet zo zeer gevoed door geldgebrek, maar door een diepgeworteld gevoel van minderwaardigheid. En daarin zit de kern van het stuk: poverty isn’t about the absence of money, it’s about the absence of dignity.