Zijn werk vormt een unieke synthese van traditionele motieven en technieken met actuele onderwerpen en de formele taal van de hedendaagse abstracte schilderkunst. Hij combineert traditionele motieven, technieken en symboliek met conceptuele ideeën, schommelend tussen een ongeëvenaarde aandacht voor detail en een gebarenenergie die doet denken aan Action Painting. Het gebruik van bladgoud en rode acrylverf is een onderscheidend kenmerk van zijn werk. De helderheid van het bladgoud verwijst naar het hemelse vlak, in contrast met de levendige rode spatten en sierlijke wijnrankmotieven die symbool staan voor de kwetsbaarheid van het menselijk lichaam. 

De fragiele schoonheid van Imran Qureshi’s werk wordt gemoduleerd door sociaal-politieke reflecties op het hedendaagse leven. De kleur rood is een duidelijke verwijzing naar het levensbloed dat door onze aderen stroomt, terwijl zijn bloemmotieven de mogelijkheid van vernieuwing en groei oproepen. Er wordt een gevoel van evenwicht bewaard tussen de dualiteiten die in deze werken worden onderzocht, zoals geweld en schoonheid of dood en wedergeboorte, die worden weergegeven als tegengestelde maar met elkaar verweven krachten. Voor de kunstenaar “vertegenwoordigen de bloemen die uit de verf komen de hoop dat – ondanks alles – de mensen op de een of andere manier hun hoop op een betere toekomst behouden”. Door gebruik te maken van de representatietechnieken van de miniatuurschilderkunst om onze moderne realiteit weer te geven, spreekt het werk van Imran Qureshi gedeeltelijk tot de wrijving van een wereld waarin nieuwigheid dagelijks botst met orthodoxie. 

Imran Qureshi werd geboren in Hyderabad, Pakistan en woont en werkt in Lahore, Pakistan. Hij studeerde miniatuurschilderen aan het National College of Arts in Lahore, waar hij nu hoofd is van de afdeling miniatuurschilderen en les geeft in deze discipline. Hij wordt beschouwd als een van de belangrijkste kunstenaars van Pakistan en heeft internationale erkenning gekregen voor zijn installaties op locatie die reageren op de architectonische ruimte en verwijzen naar de historische of politieke betekenis van de gebouwen waarin ze zich bevinden. Hiertoe behoren Blessings Upon the Land of My Love, gemaakt in 2011 voor de Biënnale van Sharjah, en They Shimmer Still, gemaakt voor de Biënnale van Sydney in 2012.

In 2013 maakte hij een grootschalig, site-specific werk voor The Metropolitan Museum of Art’s Roof Garden Commission in New York. In datzelfde jaar werd hij bekroond als kunstenaar van het jaar door de Deutsche Bank en kreeg hij zijn eerste solotentoonstelling in Europa in de Deutsche Bank Kunsthalle in Berlijn. Zijn werk werd ook tentoongesteld als onderdeel van de Biënnale van Venetië in de 55e Internationale Kunsttentoonstelling in de Arsenale, gecureerd door Massimiliano Gioni. De kunstenaar nam ook deel aan de Nuit Blanche in Parijs in 2014 met installaties in de Bibliothèque Sainte-Geneviève en op de Quai d’Austerlitz. Zijn werk was sindsdien te zien in talrijke solotentoonstellingen, onder andere in het Barbican Centre, Londen (2016) en het Kunsten Museum of Modern Art, Aalborg, Denemarken (2016). Hij heeft ook site-specific projecten gerealiseerd in onder andere de Washington National Cathedral, Washington, D.C. (2018) en Al Ain, Abu Dhabi, Verenigde Arabische Emiraten (2018). 

Het werk van Imran Qureshi is opgenomen in belangrijke internationale collecties, waaronder The Metropolitan Museum of Art, New York; Art Institute of Chicago; British Museum, Londen; Victoria & Albert Museum, Londen; en National Art Gallery, Islamabad. In 2017 ontving hij de US Department of State International Medal of Arts en in 2021 eerde de Pakistaanse president Arif Alvi hem met de prestigieuze Sitara-e-Imtiaz Presidential Award.