‘Disappearance’ is een ode aan het verdwijnen. Veel van wat we als normaal beschouwden, zijn we door corona kwijtgeraakt. Het ging niet alleen om onze gezondheid, ook de kracht en kwetsbaarheid van intuïtie, naïviteit, urgentie en open-mindedness stonden op het spel. Maar ook dat heeft weer een einde. We realiseren ons dat wanneer iets verschijnt, dat ook weer zal verdwijnen. En dan zal er weer iets nieuws verschijnen, zij het wellicht in een andere vorm of een andere gedaante.

Zintuigelijke beleving

In deze fascinerende voorstelling komen 11 dansers, muziek, projecties, licht, een radiopresentator en kinderstemmen samen in de ether. In een tussenruimte waar alles verdwijnt en verschijnt, waar lichamen verlangen naar een stem en stemmen verlangen naar een lichaam. De voorstelling is een zintuiglijke beleving, die start in het donker en, via blauw – rood – geel, uitkomt in het licht, in onbevangenheid en hoop, van een simpel zwart naar een complex wit gat.

Projecties en souondpalet

De intrigerende projecties van filmmaker Ruben van Leer creëren een mystiek schimmenrijk, waarin dat wat verdwenen is voelbaar wordt: een vervlogen beweging, een (on)grijpbare herinnering, een handreiking. In de ether gaan de dansers een confrontatie aan met het soundpalet van geluidskunstenaar Salvador Bree, die popsongs van o.a. David Bowie, Björk en Radiohead versnijdt met de radio, kinderstemmen en elektronische muziek.