Galerij Prins Willem V is een verborgen juweel in het historische centrum van Den Haag. Stadhouder prins Willem V van Oranje-Nassau liet de zaal in 1774 bouwen om er zijn schilderijen tentoon te stellen. De wanden hingen er bomvol, zodat de rijkdom van zijn verzameling goed te zien was.

Overdaad en luxe van een vorstelijke verzameling
Een lange, hoge zaal met uitzicht over de Hofvijver. Voor de ramen hangen zware gordijnen, aan het plafond schitterende luchters. En de muren zijn van onder tot boven bedekt met schilderijen. Overdaad en luxe, daar draait het om in de Galerij Prins Willem V.
In de Galerij hangen circa 150 schilderijen. Ze zijn voornamelijk van Hollandse en Vlaamse meesters zoals Steen, Potter, Van Mieris, Van Honthorst en Rubens. Met elkaar geven ze een beeld van de schilderijenverzameling van stadhouder prins Willem V (1748-1806) en van de overdaad en luxe van een vorstelijke verzameling.

Willem de Verzamelaar
Verzamelen was voor een vorst in de 18de eeuw een vanzelfsprekende verplichting. Dus ook voor de jonge stadhouder Willem V. De prins verzamelde schilderijen van Hollandse en Vlaamse meesters uit de Gouden Eeuw. Maar ook oudheden, munten, stenen, fossielen, boeken en zelfs dieren. Zijn verzamelingen zijn de basis voor verschillende musea en bibliotheken in Nederland.

De geschiedenis: eerste openbare collectie
Willem V liet voor zijn schilderijenverzameling in 1774 een speciale zaal bouwen: de Galerij. Daar kon hij de overdaad en rijkdom van zijn collectie goed laten zien. De galerij was op vaste tijden open voor bezoekers. Willems schilderijenverzameling werd zo de eerste openbare collectie van Nederland.

In oude luister hersteld
In 1822 verhuisden de schilderijen naar het Mauritshuis en verloor de Galerij haar eigenlijke functie. Pas in 1977 waren er weer schilderijen te bekijken. Tot het museum een paar jaar geleden opnieuw zijn deuren sloot. Dit keer voor een grondige restauratie. 

De Galerij is nu in oude luister hersteld, maar is geen letterlijke reconstructie. Wél kun je ervaren hoe zo’n 18e-eeuwse galerij werd ingericht: veel schilderijen dicht naast elkaar, alles zo vol mogelijk. Want zo kwam de omvang en de rijkdom van de verzameling het best tot zijn recht.