De oorsprong van de sculpturen van Frank Van den Broeck (1950) is gelegen in zijn tekeningen. Daaruit ontstonden eind jaren negentig eigenzinnige koppen en tronies met opengesperde ogen en monden. Vaak raken ze aan de volledige abstractie, met slechts een vleugje figuratie. Het doorgaans experimentele- en improviserende ontstaansproces blijft erin zichtbaar, is als het ware vastgelegd in de klei. In zijn atelier maakt hij er diverse opstellingen mee, vaak gecombineerd met tekeningen, stukken doek en andere materialen die binnen handbereik zijn.
Deze tijdelijke situaties legt hij vervolgens vast met de camera. De sculpturen, tekeningen en foto’s vormen tezamen een fascinerend reservoir aan waarnemingen, herinneringen en artistieke invloeden. Samen met zijn tekeningen zullen deze vanaf 8 juli in het Kabinet te zien zijn.