Een verbeelding van de mens zoals hij is, rijk of arm, in iedere hoedanigheid. Het geeft te denken wat de prioriteiten zijn in ons bestaan als je ziet hoe men met het weinige dat men heeft ook gelukkig kan zijn.

Dat wat hem buitenshuis raakt, legt hij vast met mijn camera, als snapshots, om ze vervolgens uit te werken in zijn atelier. Daarbij tekent hij niet zomaar na, maar probeert hij het verhaal te vangen achter de persoon, of de sfeer te treffen van een stad. De romantiek, maar ook de tragiek die hij er aantreft, vertalen zich als vanzelfsprekend in beelden op papier of doek. Alsof situaties zich aan hem opdringen om te worden verwerkt. Zijn schilderijen spreken vaak voor zich, maar ook laat hij graag iets aan de verbeelding van de kijker over. Het gaat hem om de kunst van het zien: beauty is in the eye of the beholder.

Sinds zijn studie aan de KABK is hij het meest gefascineerd door figuratieve kunst. Daarbij zoekt hij naar een bepaalde bezieling. Hoe belangrijk het ook is om over een goede beheersing van het tekenen of schilderen te beschikken, de emotie komt ergens anders vandaan. Dat vraagt naar zijn idee om het oog van de kunstenaar, maar ook om het raken van de verbeeldingskracht van een kijker. Hoe een werk wordt geïnterpreteerd verschilt per persoon. Dat maakt kunst tot een persoonlijke ervaring en dit vormt voor hem een bijzonder aspect in zijn werk.

Zijn werk zou je zowel figuratief als impressionistisch kunnen noemen. Als kind tekenden zijn handen reeds wat zijn ogen zagen. Hij werkt graag snel om het oorspronkelijke en de levendigheid in het kunstwerk vast te houden. Ga je te lang op iets door, dan verliest het zijn kracht en daarmee ook zijn ziel. Zoals het straatleven ook is wat het is: een momentopname van vergankelijkheid.

Met dank aan Monique Tolk.