Tijdens de opening op 6 april om 15.45 uur zal Martín Álvarez zal enkele stukken van B. Britten en T. Verbey op de cello spelen.

Ad Bercht
Papier is een steeds grotere rol gaan spelen in het werk van Ad Bercht. Niet alleen als drager voor de tekeningen maar ook als inspiratiebron. Hij kan enorm genieten van de fysieke eigenschappen van dat materiaal. Die eigenschappen wil hij zichtbaar laten, uit respect voor de identiteit van het papier. Vandaar zijn keuze om ingrepen zo minimaal mogelijk te laten zijn. Dat stimuleert bovendien het kijken naar wat er aan details te zien is.
Reflectie op en vragen over het tekenen en de betekenis daarvan spelen een cruciale rol. Hoe leeg kan ik het papier laten, hoe begin ik en waar stop ik? Vaak lijkt het te gaan om het bijna oplossen van het beeld. Of juist om de aanzet daarvan. Tekenen doet hij met potlood en inkt, maar ook de priem en een radeerwieltje behoren tot zijn gereedschap. Maar altijd denkt hij vanuit het materiaal en zoek hij naar de mogelijkheden van het tekenen. En nooit belust op makkelijke of goedkope resultaten en effecten.

Naomi Sultanik
Het werk van Naomi Sultanik is gebaseerd op tekenen als een manier van denken en het verwerken van ideeën en emoties. Het engagement met proces en materiaal initieert een dialoog over de aard en de grenzen van elementen, ruimtelijke visie en verhaal. Ze maakt schilderijen, werken op/van papier, boeken & tekstuele objecten die vaak samenkomen in installaties.
Tegenstellingen, periferieën, kruisingen, aanhechtingen vormen een fragiele grammatica van associatie, reflectie; vragen, creëren. Het concept van palimpsest is vaak aanwezig.

Sona Sahakian
Sona Sahakian onderzoekt in haar werk de innerlijke tijd, aanwezigheid, stilte, vergankelijkheid, de transformerende ervaring van het menselijk bestaan, de dialoog tussen mens en natuur en de ontmoeting met je echte zelf. In haar werken laat ze een getransformeerde voorstelling van de waarneembare wereld zien, waarbij zij van objecten en natuur zowel de tastbare en ontastbare kanten in één beeld laat versmelten.
Door gebruik van verschillende materialen en hun alchemistische proces poogt zij de overgangen tussen verleden, heden en toekomst voelbaar te maken. Hierbij speelt de vergankelijkheid (van materie) en het menselijk cyclus een belangrijke rol, waarin een proces van wording en vergaan ontstaat. Een moment van zijn en niet-zijn komen samen en versmelten. Dit ziet zij als een eindeloos proces waarin verschillende beelden in een andere vorm en context steeds transformeren of andere vormen aannemen en opnieuw verschijnen , waar je verbeeldingskracht en zintuigen worden gestimuleerd en geprikkeld.
In haar kunst wil 2 ze mensen inspireren om een innerlijke reis te maken door echt te voelen en te ontdekken wat de schatkist van hun bestaan is.