Ana Priscila Rodriguez, geboren in 1974 in Mexico City, woont sinds 1998 in Nederland. Zij studeerde Cum Laude af aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Utrecht, Nederland, in 2006, met als specialisaties Mixed Media en Fotografie. Zij heeft ook geschiedenis gestudeerd en een opleiding grafische vormgeving gevolgd.
Haar fotografisch werk is intiem, delicaat en confronterend. Met haar beelden probeert ze een herkenbare ruimte te openen voor de emotionele en psychologische menselijke ervaring. Elk beeld is een venster naar een verhaal waarbij fotografie als medium wordt gebruikt om beelden te creëren die zijn gekoppeld aan een gevoel of een emotie, waarbij de kijker de lege plekken opvult met zijn eigen visies. De complexiteit van de textuur en lagen in haar fotografische werk creëert de illusie van een oud olieverfschilderij dat een gevoel van donkere melancholie, romantiek en drama geeft met een toon van klassieke barok. Meer dan een zelfportret, roept haar werk ieders drama, reis en kwetsbaarheden op. Het verhaal begint bij haar en wordt gevolgd door het verhaal van de toeschouwer.

Ana Priscila beheerst haar eigen hybride digitale gemengde technieken en produceert digitaal en papieren collagewerk, evenals analoge beelden. Zij heeft vele malen geëxposeerd in Nederland en Europa en zij heeft deelgenomen aan internationale festivals. Ook heeft zij verschillende eervolle vermeldingen en onderscheidingen gekregen in diverse internationale fotografiewedstrijden.

“Threads” is een compilatie van verschillende verhalen gegroepeerd in individuele series die met elkaar verbonden zijn door de esthetiek van de kenmerkende rode draad, die het leven, pijn, de stroom en het effect van de ervaring van lichaam en ziel symboliseert en uiteindelijk de visuele karakterisering van een levend wezen dat in wisselwerking staat met de karakters die in de visuele verhalen worden afgebeeld. De draad is de rode drager van de menselijke ervaring.
Met deze visuele selectie wil Ana Priscila de innerlijke portalen van de kijker oproepen, de elementen van emotie en confrontatie bieden, terwijl de voltooiing van het verhaal aan de toeschouwer wordt overgelaten, om te worden ingevuld met hun eigen identificatie en persoonlijke herinnering.

Voor de kunstenaar is het deze subtiele manier van communicatie en interactie die haar verhalen tot leven brengt en laat voortduren in het hart van “de anderen”.
Voor deze tentoonstelling heeft Ana Priscila samengewerkt met de gepubliceerde Britse schrijver Ceri Williams, waarbij Williams inspiratie vond in het kunstwerk. De literaire gemoedelijkheid van Williams leverde een reeks teksten op, die bij de fotografie pasten. Het resultaat is een full colour catalogus met poëzie, een bezielde meeslepende ervaring voor de lezer.