Voor deze voorstelling stort Nineties zich op grote fundamentele vragen: wat betekent het om mens te zijn? Waar staan we dagelijks voor op? En waarom doen we wat we doen? De acteurs buigen zich in deze opera als gretige robots over deze vragen, geïnspireerd op het gedachtegoed van filosoof Helmuth Plessner, waarin hij betoogt dat de mens van nature kunstmatig is.

Volgens Plessner is de mens een wezen dat in staat is zowel zichzelf te ervaren, als naar zichzelf te kijken: de mens kijkt als het ware over zijn eigen schouder mee. Hij is niet thuis in de natuur, zoals een dier, maar geeft zijn eigen leven vorm. Met behulp van ‘kunstmatigheden’ als taal, technologie en gereedschap stuntelt de mens zichzelf door het leven. Artificial by Nature is een muzikale ode aan de ploeterende mens, altijd op weg iets te worden; zichzelf in het beste geval.