Twee vrienden, één boot

Twee vrienden dobberen over zee. De één zit vol vragen, de ander weet het allemaal even niet meer. Ze praten, of proberen dat tenminste en vinden elkaar in woorden, stiltes en alles wat onuitgesproken blijft.

Poëtisch én verrassend licht

Ik ben de wind is een klein, intiem toneelstuk van Jon Fosse, waarin poëzie en eenvoud hand in hand gaan. Het is ontroerend, herkenbaar en soms verrassend grappig. De voorstelling verkent thema’s als vriendschap, verdwalen in je hoofd en de kracht van gewoon naast iemand zitten zonder meteen een oplossing te zoeken.