“Laten we wat drinken. Ik weet toch niet wat ik hier doe. Een drankje. En als je me daarna nooit meer wilt zien dan hoef je me nooit meer te zien.”

In deze kosmische dans van mogelijkheden word je eraan herinnerd dat zelfs in een universum van oneindige keuzes, het de moed is om verbinding te maken die ons menselijk maakt. Dat liefde niet slechts één perfecte tijdlijn nodig heeft om betekenis te hebben.