De bewegende beeldcollage Doors van Christian Marclay bestaat uit filmfragmenten van uiteenlopende genres, in zowel zwart-wit als kleur, van stomme films, Franse Nouvelle Vague tot hedendaagse Hollywood-blockbusters. In zijn montage verbindt hij tientallen filmscènes met elkaar via deuropeningen in een eindeloze lus, zonder duidelijk begin of einde. Hij creëerde een bepaalde flow, een illusie van continuïteit, waardoor een visueel narratief ontstaat dat acteurs volgt terwijl ze door deuren blijven lopen naar telkens nieuwe ruimtes. Elke knip is een overgang naar een andere film, waardoor de acteurs zich een weg banen door eindeloze doorgangen, architectonische ruimtes en tijdsvlakken. Doors neemt je zo mee op reis door de grenzeloze wereld van film.