Het publiek bevindt zich als onzichtbare toeschouwer middenin deze storm – de stemmen van de wind langs hun wangen, onderdeel van het overweldigende – opdat ze zich heel even mogen laten meevoeren, zichzelf even vergeten en simpelweg ‘zijn’.

Met dans, live muziek en objecten stellen wij de vraag: wat als we durven ons verlangen te volgen, inclusief de angst die dat met zich meebrengt? Als we de magische storm die ons mens maakt laten razen?

Wat volgt is een beeldend verhaal over innig vasthouden, durven loslaten en je laten dragen door de wind. Over vol overgave verlangen en brullen naar de zee, over voorzichtig vallen en de stilte die volgt.