“Veel meisjes kon het niets schelen dat ze gekke kleren moesten dragen die je het spelen beletten. Dat ze later hun hele leven het domste en saaiste werk zouden moeten doen in een huis, als ze wilden trouwen. Mij wel. Wat had God tegen mij dat hij mij niet “toevallig” aan de goede kant had laten terechtkomen, zoals die veertig moffenjongens in de garage?”

In Jongensuren, een nieuwe theatertekst van Koen Verheijden op basis van Burniers romans, zien we vier acteurs, vier vrouwen op de vloer, die afwisselend Andreas Burnier en de door haar gecreëerde personages spelen. Het is een onderzoekende, haast documentaire voorstelling, gemaakt door iemand die diep in het leven en werk is gedoken van een van Nederlands grootste queer schrijvers. Jongensuren is een theatrale ode aan Andreas Burnier, ook in vorm en stijl; associatief, vanuit verschillende perspectieven en met veel (soms wrange) humor.