Het nieuwe schilderwerk van Bas Wiegmink ademt verse lucht. Een strak perspectief zuigt de kijker de ruimte in. Het neemt je verder mee, achter de horizon, waar een eindeloze wereld heerst. Je stelt je daarbij voor hoe de aarde eruit zou kunnen zien, niet letterlijk natuurlijk. Lichtcontrasten in kleur bieden enig houvast. Het voelt haast sacraal, als een betovering. 
Er lijkt van alles tegelijk te bewegen, zoals kronkelende plantenslierten en zwevende objecten, en ook nog met een snelheid die voorbijraast. Het is een fantastisch vormgegeven gewichtloze kosmos, een wonderlijk tafereel uit een andere dimensie.

Bas Wiegmink

Alles is mogelijk in de schilderijen van Bas Wiegmink. De natuur krijgt de kracht om te evolueren. Vegetatie ondergaat genetische veranderingen. De lucht reflecteert in fantastische kleuren, de aarde straalt. Sporen van de mensheid getuigen van een zekere ‘beschaving’. De boodschap zou kunnen zijn: ‘wees niet bang voor de toekomst, want we overleven het wel’.

Bas Wiegmink schildert met veel contrasten in een uitbundig romantisch kleurenpalet, soms zelfs fluorescerend. De filmische en dromerige manier van schilderen maakt het kijken interessant. Bomen en planten groeien wild tussen gebouwen door. De uitbundige flora heeft alle ruimte ingenomen, soms zie je ook resten van menselijk leven. Wat gebeurt hier?

Op de achtergrond zien we moderne gebouwen in dunne contouren geschilderd, alsof ze verlaten zijn of wegkwijnen. Aan de voorkant tiert welig de flora met krachtige overtuigende toetsen in heftige kleuren. Dit contrast verraadt de dubbelzinnigheid van de werkelijkheid: een waarschuwing of juist een optimistisch Arcadië.