Meirhaeghe gaat zelf als danser op de scène een intieme artistieke dialoog aan met een aantal jonge choreografen. De focus ligt op zijn eigen lichaam, beïnvloed door westerse normen en schoonheidsidealen die onder andere te zien zijn in kunst en reclame. Met een verloren liefde als motor, een diepe krater als landschap en een dubbele relatie met de norm beweegt Meirhaeghe zich letterlijk naar bevrijding.  Hij wordt live begeleid door de Berlijnse singer/songwriter Finn Ronsdorf op soul- en bluespiano en vergezeld door performers Jelle Haen en Désirée Cériocien.