Met sommige jongeren valt geen contact te maken, denken we. Zeker niet als buitenstaander. We zien ze zitten in het klaslokaal, aan de eettafel en onder het viaduct, met hun hoodies op en hun blik naar beneden. Als ze überhaupt al ergens te vinden zijn.

Het probleem met Dave is dat hij mijn vriend was laat de binnenwereld zien van drie totaal verschillende jongeren, die elkaar hebben gevonden in hun afkeer van de buitenwereld die van alles van ze wil. Jongeren die alleen bij elkaar even rust hebben gevonden, op een verlaten plek ergens in de stad. Maar wat gebeurt er als een van hen ook hier niet meer komt? Wat blijft er dan nog over?