Henri Jacobs

Henri Jacobs (1957) is al een tijd gefascineerd door het oppervlak van de tekening. Naast het weergeven van plooien en voren in de voorstelling nam hij het papier zelf ook fysiek onder handen. Hij snijdt twee tekeningen in repen, vlecht het daarna weer in elkaar tot één oppervlak waardoor de voor- en achterkant van het blad even belangrijk worden.

Han Schuil

Ook Han Schuil (1958) tast het oppervlak van zijn werk aan, met grote precisie schildert en sprayt hij op aluminium sterrenconstellaties of supernova’s, de bodem van een petri schaaltje of een Manga oog. Als de voorstelling klaar is slaat hij een of meer deuken in het schilderij wat het eerst zo ongenaakbaar strakke beeld iets zachts en kwetsbaars geeft.