Decay vertegenwoordigt een tijdelijk proces. De aanvankelijke perfectie van het oppervlak is een illusie van het stoppen van de tijd. Het leven worstelt om uit het lichaam te herrijzen.

In de voorstelling is Decay het lichaam waar de huid afwezig is, die niet reageert op zijn interne beweging. Een innerlijke geest is ingesloten, hij probeert voortdurend zijn niet-reagerende lichaam nieuw leven in te blazen. Het bewustzijn vecht om zich niet over te geven aan de beperkingen van het lichaam.